به گزارش مشرق، پرسپولیس بیش از 50 سال قدمت دارد و بر کسی پوشیده نیست که میراث به جا مانده از سال 1342 تاکنون، چه تاثیرگذاری در فوتبال ایران داشته است. تیمی که در طی این سالها انواع بازیکنان را در خود دیده اما تعداد پرشماری از آنها فقط بازیکن نبوده اند بلکه عاشقانی بوده اند که برای سرپا ماندن این تیم هر کاری که از دستشان بر آمده انجام داده اند. تعصب و غروری که در فوتبال همیشه از آن یاد می شود، به معنای واقعی در ساق های چنین بازیکنانی در طول تاریخ نمود داشته است. از این دست بازیکنان در اردوگاه آبی ها هم کم نبوده است.
حسین کلانی چندی قبل در یک مصاحبه ای چنان این عشق به پرسپولیس را توصیف کرد که شاید حتی آنهایی که به چنین مسائلی اهمیت نمی دهند یا حتی چنین مباحثی برایشان پیش پا افتاده می آید، با دیدن این بخش از صحبت های این ستاره گذشته سرخپوشان قدری تامل کنند و به این علاقه احترام بگذارند. او می گوید: "پرسپولیس ممکن است زندگی ندهد اما شادی و عشق می دهد. این است داستان سرخ" و سپس بغض می کند.
بیشتر بخوانید:
شهردار تهران و دوستان در اردوی تیم فینالیست آسیا چه میکنند؟/ پروتکل های خیالی در پرسپولیس
این باشگاه چنین مردانی به خود دیده اما این روزها شاهد اتفاقاتی هستیم که این سوال را ایجاد می کند، چگونه وارثان این میراث 57 ساله انتخاب می شوند که در ساده ترین جملات، آنچه در عمق فکرشان هست را بدون توجه به اهمیت واژه ها به زبان می آورند و به راحتی از آن می گذرند؟
شب گذشته جعفر سمیعی زفرقندی مدیرعامل پرسپولیس که از دل حراست وزارت ورزش به این سمت رسید، در گفت و گوی زنده تلویزیونی با برنامه فوتبال برتر، درحالی که با طمانینه در حال صحبت از شرایط این تیم در آستانه فینال لیگ قهرمانان آسیا بود، از واژه « پیروزی» به جای پرسپولیس استفاده کرد.
شاید این موضوع یک اشتباه ساده و معمولی به نظر برسد اما آیا مدیرعامل باشگاهی با قدمت 57 ساله و این پیشینه هواداری، حق چنین اشتباهی حتی سهوی را دارد؟ آیا ادا شدن اشتباهی این واژه نشان نمی دهد که وزارت ورزش برای انتخاب مدیران سرخابی ها چنین تصمیم می گیرد که حتی شخص انتخاب شده، در فضای ذهنی اش آگاهی از میراثی که قرار است زمام مدیریتش را به دست گیرد، ندارد یا نهادینه نیست.
چنین خطایی زمانی پیش می آید که ذهن شخص و ناخودآگاهش، با این مفهوم چنین آشنایی و شناختی دارد. او شاید نداند چه بزرگانی در این باشگاه بوده اند که در نهایت این نام بدرخشد و حتی نداند، چه رقبایی که برای کنایه و طعنه از واژه «پیروزی» استفاده می کنند تا زخم زبان خود را تا نهایت آن نشان دهند. او چه ساده و بدون حتی کوچکترین عذرخواهی از این اشتباه می گذرد. او چگونه میراث داری برای پرسپولیس و هوادارانش است؟